Skip to main content

Search from vocabulary

Content language

Waterschap Hunze & Aa's thesaurus

PREFERRED TERM
hoge gronden  
DEFINITION
  • Natuurlijk aanwezige hooggelegen delen in het landschap die niet worden bedreigd door een hoge waterstand op zee, meren of rivieren.
BROADER CONCEPT
RELATED CONCEPTS
SCOPE NOTE
  • De lijn van hoge gronden is op Bijlage I van de Wet aangegeven als de NAP + 1 m lijn bij bedreiging vanaf het IJsselmeer of Markermeer, de NAP + 2 m lijn bij bedreiging vanaf zee of, indien hoger langs de rivieren, als de lijn van de kruinhoogte van de primaire waterkering ter plaatse van de aansluiting van de hoge grond aan de primaire waterkering aan de bovenstroomse zijde tot de laagste kruinhoogte van de primaire waterkering aan de benedenstroomse zijde van het dijkringgebied. Bij meerdere bedreigingen ligt de begrenzingslijn op het hoogste van de genoemde niveaus.

    Beheergebied Waterschap Hunze en Aa's. Hoge gronden sluiten het stelsel van waterkeringen en zijn onderdeel van de waterstaatswerken. Voor het grootste deel gaat het hierbij om de zogenaamde +2,0m lijn (EKDB), -0,36 lijn (Oldambt) en -0,12 lijn (Duurswold), of hoger. Hoge gronden die boezemwater keren en aansluiten op of ingesloten zijn door regionale keringen, worden aangemerkt als regionale kering. Hoge gronden aansluitend op of ingesloten door overige keringen worden aangemerkt als overige keringen. Hoge gronden zijn volgens de toelichting bij de Wet op de Waterkering: "geografische gegevens en vormen als zodanig geen object van waterstaatszorg. Voor het wettelijke kader is enkel relevant hun aanwezigheid…". Dit betekent dat hoge grond niet getoetst wordt op de geboden veiligheid tegen overstroming van achtergelegen land. Daarbij dient er wel voor gezorgd te worden dat hoge grond 'hoge grond' blijft. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de provincie en het is de Inspectie Verkeer en Waterstaat die erop toeziet dat alle partijen die betrokken zijn bij het bieden van veiligheid tegen overstromen hun rol vervullen. De aansluiting van hoge grond aan de primaire waterkering wordt wel getoetst; dit is de verantwoordelijkheid van de beheerder. Hoge gronden, anders dan duinen, zijn in de dijkringgebiedenkaart bij de (ref.) Wet op de waterkering aangegeven als de NAP + 1 m lijn bij bedreiging vanaf het IJsselmeer, de NAP + 2 m lijn bij bedreiging vanaf zee of, indien hoger langs de rivieren, als de uiterst verwachte inundatielijn verlopend van de maatgevende hoogwaterstand (MHW) aan de bovenstroomse zijde van het dijkringgebied tot de laagste kruinhoogte van de primaire waterkering aan de benedenstroomse zijde van het dijkringgebied.
URI
https://begrippen.hunzeenaas.nl/id/begrip/Id-1b842a75-11f2-4908-b38f-517881346dac
Download this concept: