Waterschap Hunze & Aa's thesaurus
VOORKEURSTERM
carbonaathardheid
DEFINITIE
- Gehalte aan opgeloste kalk en magnesiumzouten die kunnen neerslaan door verhitting.
HEEFT BOVENLIGGEND BEGRIP
IS GERELATEERD AAN
ALTERNATIEVE TERM
- tijdelijke hardheid
TOELICHTING
-
Tijdelijke hardheid, deze hardheid wordt gewoonlijk veroorzaakt door waterstofcarbonaationen naast calcium- en/of magnesiumionen - door koken kan deze hardheid verwijderd worden. (nron: NEN 6599. / Aquo)
Carbonaathardheid, veelal weergegeven met KH, is een maat voor de waterhardheid waarbij alleen de concentraties van carbonaationen [CO32−] en bicarbonaationen [HCO3−] gemeten worden. Carbonaathardheid wordt o.a. uitgedrukt in Duitse graden °dH, mmol/l of ppm. Water met een met concentratie CaCO3 van 0,179 mmol/l of 17,8 mg/l heeft een carbonaathardheid van 1 °dH. Een oplossing van 120 mg natriumbicarbonaat NaHCO3 per liter water bevat 1,4285 mmol/l bicarbonaat (molmassa NaHCO3 is 84). Dit is qua carbonaathardheid equivalent met oplossing van 0,714 mmol/L calciumcarbonaat of 71,5 mg/l. Aangezien 1 °dH = 17,8 mg/l CaCO3 is de carbonaathardheid van de oplossing 4.0 °dH (Wikipedia)
BEHOORT TOT GROEP
CODE
- HHT
- KH
URI
https://begrippen.hunzeenaas.nl/id/begrip/Id-0d858328-cd17-a53f-a372-1c438ab0d1a1
IS EXACT OVEREENKOMSTIG
Aquo-lex
nl.wikipedia.org