Waterschap Hunze & Aa's thesaurus
VOORKEURSTERM
oppervlakte
DEFINITIE
- De oppervlakte van een vlakke meetkundige figuur, of algemener van een tweedimensionaal meetkundig object, is een maat voor de grootte ervan. Afmetingen van een tweedimensionaal gebied.
HEEFT BOVENLIGGEND BEGRIP
HEEFT ONDERLIGGEND BEGRIP
IS GERELATEERD AAN
ALTERNATIEVE TERM
- oppervlaktes
TOELICHTING
- De SI-eenheid van oppervlakte is de vierkante meter: m², afgeleid van de basiseenheid meter. Voor algemene toepassingen in de Europese Unie is de vierkante meter, samen met zijn decimale onderdelen en veelvouden zoals cm² en km², de enige oppervlaktemaat. In gespecialiseerde toepassingen bestaan uitzonderingen: de are met zijn veelvoud hectare en zijn onderdeel centiare, in kadastrale registraties de barn voor de werkzame doorsnede van een deeltje in de kernfysica In historische documenten uit de Nederlanden die van voor het metriek stelsel dateren, komen andere landmaten voor zoals de bunder, de dagwand en de roede. De oppervlakte van een vlakke figuur wordt gedefinieerd en berekend aan de hand van een aantal elementaire eigenschappen van het begrip oppervlakte, die eventueel kunnen worden opgevat als axioma's: 1. De oppervlakte is een isometrische invariant, dat wil zeggen dat een transformatie van het vlak die de onderlinge afstanden van punten bewaart (zoals een rotatie), tevens de oppervlakte van vlakke figuren bewaart. 2. De oppervlakte van een rechthoek is het product van de lengte met de breedte. In het bijzonder is de oppervlakte van een punt en die van een lijnstuk gelijk aan 0. 3. De oppervlakte van een disjuncte vereniging van vlakke figuren is gelijk aan de som van de oppervlakten van de afzonderlijke delen. Dit laat achtereenvolgens de oppervlakteberekening toe van: een parallellogram, door omvorming tot een rechthoek met dezelfde basis en hoogte; een willekeurige driehoek, als zijnde de helft van een parallellogram; een willekeurige veelhoek, door hem op te delen in driehoeken. 4. De regel van de disjuncte vereniging blijft gelden voor een aftelbaar oneindige disjuncte vereniging, waarbij de som van de oppervlakten moet worden opgevat als de som van een reeks. De laatste regel laat toe de oppervlakte te bepalen van kromlijnige figuren zoals cirkels. De integraalrekening geeft een exacte definitie en een berekeningsmethode voor de oppervlakte van een vlakke figuur die begrensd wordt door de grafiek van een continue functie en een horizontale en twee verticale rechten.
BEHOORT TOT GROEP
CODE
- OPPVTE
URI
https://begrippen.hunzeenaas.nl/id/begrip/Id-594513ad-02fa-4328-be39-716b8f90efe7
IS EXACT OVEREENKOMSTIG
nl.wikipedia.org
Aquo-lex